خارشتر

خارشتر  Alhagi psuedalhagi

اسامی‌دیگر:‌ علف ترنجبین، اشتر خار، شتر خار، کسیمه.

شرح:‌ گیاهی مقاوم به سرما، از خانواده پروانه آسا، چند ساله، دارای ساقه‌های منشعب و خار دار با برگ‌های ساده و کامل. ریشه آن را زنجفیل‌الفارس گویند که تا عمق ۵ تا ۶ متری از سطح زمین قرار دارد. این گیاه در تمامی نقاط ایران از جمله سمنان، آذربایجان، سیستان و بلوچستان، هرمزگان، کرمان، یزد و خوزستان دیده می‌شود.

‌قسمت‌های مورد استفاده: تمام گیاه

طبیعت: سرد و خشک. 

مواد مؤثر: مواد تلخ، روغن فرار، مواد مدر و محلل.

خواص و طرز مصرف:

۱. خوراکی: مصرف ۳ لیوان در روز به صورت نصف و نصف با آب و یا دم کرده یک مشت از گیاه روزی سه فنجان: معرق، مدر،سنگ آور، ضد پروستات، رفع عفونت ادراری، دوست کبد، ضد میگرن، تب‌بر، ضد یرقان، باز کننده عروق، رفع تپش قلب.

۲. ضماد با سرکه: ضد التهاب و ورم.