خواص گیاهان دارویی
موضوعات داغ

گیاه شیرین بیان(مِجو-مَک-مَحک)

شیرین بیان      Glycyrrhiza   glabra   L.

اسامی دیگر:  ریشه مجو، ریشه مک، مک، مهک، عرق سوس، میجو، ملو، اصل سوس، شجره السوس، اخینوس، متک، مژو، غلوفریا، شلغفا.

شرح:‌ ‌بوته‌ای از تیره بقولات، علفی یک‌ساله، ریشه خشبی وخزنده، ساقه راست دارای شاخه، گل‌ها به رنگ آبی، متمایل به بنفش و خوشه ای، میوه نیام، گیاه سریع به محیط اطراف عادت ‌می‌‌کند، هنگامی که گیاه زرد شده و برگ از دست داد،(درسال سوم) ریشه آن را جدا می‌کنند.(ریشه زرد و گوگردی)

دوران گل‌دهی: خرداد و تیر ماه. زمان برداشت ریشه: مهر و آبان ماه.

‌قسمت‌های مورد استفاده: ریشه، عصاره، عرق شیرین بیان.

طبیعت:  گرم و خشک.    

مواد مؤثر:  موسیلاژ، اسیدآلی، رزین، آسپاراژین، املاح معدنی، ماده تلخ گلسیرامارین، کومارینها، اسیدآمینه، روغن فرار، صمغ، اسیدهای تریتوپنوئید، گلیکوزیدهای فلاونوئیدی، فیتوسترول، گلیسیریزین(ماده شیرین که شیرینی آن ۵۰ برابرقنداست)، بتاسیتوسترول.

خواص و طرز مصرف:

خوراکی: یک تکه از عصاره در استکان آبجوش قبل از صبحانه و ناهار یا روزی ۲ لیوان عرق شیرین بیان نصف و نصف آب زده قبل از غذا و یا دم کرده یک قاشق غذا خوری روزی ۲ لیوان قبل از غذا: ضد زخم معده و اثنی عشر، ضد نفخ شکم، ضد سرفه‌،  ضد تشنج، ضد التهاب، تقویت معده و ضد التهاب معده، بالابرنده فشار خون، ضد اسید اوریک‌،  ضد دیابت ، قاعده‌آور، رفع ناراحتی قلبی‌،  ضد سرطان عمومی، ضد بلغم.

احتیاط: باعث افزایش فشار خون ‌می‌‌شود، ‌لذا کسانی که دارای فشار خون بالا هستند از خوردن آن پرهیز کنند.

نمایش بیشتر

رضا جاویدی

-متولد آذر 56 شیراز -کارشناس کشاورزی -مربی و پژوهشگرطب سنتی نوین -مدیریت عطاری جاویدی با 20 سال تجربه

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
Don`t copy text!